Ik zie niets van wat ik zien wou
in mijn huis zonder moeder
weeshuis voor een moment
stenen, planken, muren
komen op mijn turen af
en wijken weer

Maar mijn mama ben ik kwijt
nergens vind ik haar
Niet op de schoorsteenmantel of het aanrecht
of aan muren gespijkerd

Mama kwijt
zelfs in een huis waar ik haar dagelijks vond
overal was zij
nu ik schrei

Springlevend
draaide ik rond haar heen
en zij rond mij
wij samen om elkaar

Nu ben ik alles wat aan haar herinnert kwijt
zelfs de sporen van de damp van maaltijden
van vingers die mij liefdevol toucheerden
afdrukken op het behang
er resten druppels op mijn wang

Een nieuwe wind heeft alles weggeblazen en vervangen
En ik? Ik wacht met zielsverlangen