Dappere zus, tante Letta

 

Op dinsdagen zocht ik je op

jij dappere zus, grote vrouw

Op volle toeren ging je door

achter een rollator

ook gebukt zocht jij je weg door het leven

Naar de kapper liep ik naast jou en je Mercedes

die niet altijd deed wat jij wilde, soms schuurde langs de rand, de muur

niet goed uitgelijnd als hij meer was

 

Deze dinsdag zie ik je

uitgeteld van al die vermoeide dagen die jou volgden

je halve leven lang

Twee zoons zeulde je mee

dierbare mensen die jij al zo jong moest missen

 

Nu zit ik hier, het laatste uur

Tissues dip ik om je te deppen

je lippen die wijze woorden spraken

over goede dingen die we als mensen toch maar zwaar moesten wegen

en dat lukte jou toch wonderwel

want jij kon weten hoe belangrijk dat was

om toch redelijkerwijs negentig jaar te worden

Wat ben jij sterk, mijn zus, een voorbeeld voor mij

 

Je wilde zo graag naar Huis, toen ik je vroeg zei je,

‘Ja, bid daar maar voor!’

we deden dat gewoon

ik bad je naar onze Vader toe

maar toch nog niet, nog niet mocht het zo zijn

Pas nu

vandaag, deze dinsdag, zing ik je, praat ik je,

de hemel in

 

En ja hoor, het mag

je bent daar, bij Vader aan de overkant

zie je Jezus, in plaats van mijn gezicht, toen je nog één keer keek

en ik week

 

(In memoriam aan ‘tante Letta’)