De molenaarsvrouw

Molens liggen plat
zijn in treurstand gedraaid
Zichtbare reuzen in water gehuld
van tranen die wijzen hemelhoog
omgevingen wenkend
Want wat hier is gebeurd
is niet met een pen of een woord te beschrijven

Hemel gekleurd met wieken die ver
het verhaal van moe Sling
Haar leven en dood
door rouwstand
Stille getuigen
en wieken die wiegen
Want ’t is als in slaap
waar moeder nu wacht tot het eind van de nacht
Als haar molen eeuwig draaien zal
en dood verdwenen is